راز بقا - این قسمت : بسیجی

بسیجی نام جانوری پشمالو و دوپا از راسته‌ی ساندیسخواران می‌باشد که در اواخر قرن چهارده هجری در فلات ایران می‌زیسته‌ است.


بسیجی‌ها مفت‌خورترین جانوران خشکی بوده‌اند. قـــوت اصلی آنان ساندیس و کیک بوده که اغلب از محل پایگاه بسیج مسجد محل، آن را تهیه می‌نموده‌اند. صورت این جانور از لحظه‌ی پیوستن به کلونی بسیج، دچار رویش  کُرک و در مراحل بعدی، دچار پوشش کثیفی از مو میشده است. این پوشش که اغلب به شکل اِستپ بوده، ریش نامیده میشده است. 


همچنین ترشح زیاد عرق بدبو از مشخصات این جانور بوده. بسیاری از محققان براین باورند که وجود اندامی به نام چفیه، عاملی جهت پاک کردن عرق از نقاط مختلف بدن بسیجی‌ها بوده است.


سنگین‌ترین نوع این جانور،از نوع فیروزآبادی آن بوده که محققان وزن 2تُن را برای این تیره از بسیجی‌ها تـخمین زده‌اند.


فسیل‌های به جای مانده از عظما که سردسته‌ی این جانوران بوده، ثابت می‌کند این موجودات از اواسط عمر خود به مصرف افیون روی می‌آورده‌اند.


پوشش ظاهری این جانوران، شامل پیراهن کثیفی به رنگ آبی شُل بوده که معمولاً انتهای آن روی ران‌های این جانور قرار می‌گرفته است. جوراب رنگ روشن و صندل مشکی هم پوششی برای پای این جانوران در فصول مختلف سال بوده است.


آثار کشف شده از دیوار غارهای کهریزک، نشان دهنده‌ی آن است که بسیجی‌ها، وحشی‌ترین موجودات در اکوسیستم زمان حیات خود بوده‌اند. اما کتیبه‌ی به جای مانده از اواخر قرن چهاردهم هجری بیان کننده‌ی این حقیقت است که این موجودات وحشی، سرانجام توسط انسان‌هایی از هـمان سرزمین از بین رفته‌اند.