به طور عملی، " چُــس " صرفاَ در باطن خودش چیز چندش‌آوری نیست، تنها منبع بو و پروسه‌ی حرکت از مبدأشه که رغت انگیزه.
تصور اینکه این بو از روی عَنِ طرف مخاطب ما بلند میشه و در آخر از سوراخ دماغ ما وارد وجودمون میشه‌ست که ممکنه اذیتمون کنه.
برای اثباتش هم کافیه به رفتار خودمون مراجعه کنیم؛ اونجا که تو تنهایی خودمون می‌چُسیم و تا آخرین مولکول هوای آلوده به چسمون رو میکشیم بالا، بو میکنیم و لذت هم می‌بریم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر